13) Alles wordt nieuw!

‘Ik ga verder,’ besluit hij. ‘De mens, dat roze schepsel,

werd ongelukkig door zijn verkeerde keuze. Er kwamen kinderen.

En nog meer kinderen...Veel pijn, zorgen en verdriet! De Schepper

gaf echter aan de eerste twee mensen, Adam en Eve heetten zij,

een belofte mee. Dat uit hun geboren kinderen een Mens

geboren zal worden, die hun foute keuze en alle ellende die daaruit

daaruit voortgekomen is, teniet ging doen. Deze mens zou Lucifer

op zo’n manier overwinnen, dat hij vermorzeld wordt en...,

nooit meer iets kan doen wat de eer van onze Schepper zal

schenden!!! Dat gaf Adam en Eva, en hun nakomelingen die op

deze belofte vertrouwen, veel troost.

‘Het tijdstip van Zijn geboorte wisten ze niet. Daarom ging

men rituelen uitvoeren, in opdracht van de Schepper. Die rituelen

verwezen naar deze specifieke Persoon, Die de gehele wereld redden

zal. Op die manier werden zij constant herinnerd aan de belofte van

onze Schepper. Wat is Hij goed! Vind je ook niet?’ Vredepijlers

kraalogen glanzen van vreugde.

‘Wat ik je nu ga vertellen doe ik met pijn in mijn duivenhart.’ Ik, Haasje,

zie de glans van vreugde veranderen in waterig glanzende ogen, terwijl

ik ingespannen verder luister.

‘Eén van die rituelen was dat een priester een duif

verbrandde op een altaar. Trots ben ik op mijn voorduiven, die door

dit offer heen vertelden van de Redder van mens en dier! Alhoewel het

mij natuurlijk verdriet doet. Al die duiven... Voor de mens...'

Mijn hazenbekje valt open. Sprakeloos van ontzetting. En mijn ogen

worden groot van de schrik.
Zou ik dát kunnen? Mijn familie laten verbranden op een altaar?

Daarvoor!? Nog even verder luisteren…

‘Gelukkig is aan dit ritueel een einde gekomen met de komst van

dat éne Mensenkind, Die Zichzelf geofferd heeft om de wereld te

redden. Daarom hoeven wij ook niet meer geofferd te worden. En

nu? Nu is het wachten totdat alles nieuw wordt!’

‘Pffff…,’ vanuit mijn hazentenen via mijn snuitje, slaak ik een zucht van

verlichting.

Hoe kon dat Mensenkind? Onbegrijpelijk…!

‘Aangezien wij duiven dat Mensenkind enorm dankbaar zijn voor Zijn

offer, verlangen wij ernaar vrede te brengen over deze aarde. Mijn ouders zagen een arm, arm uilskuiken op de rand van een rots liggen. Broodmager en uitgehongerd. Wat doe je dan?’ vraagt Vredepijler geëmotioneerd. ‘Tja, voor hen was het geen vraag meer!’ Hij steekt zijn borst

iets vooruit.

‘Omdat het beestje wel wat groot was om enkel met hun klauwen te verplaatsen, bedachten mijn ouders iets slims!’ Nu kijkt Vredepijler vragend naar Aasbrenger, en knikt hem toe. Deze begrijpt de wenk. Volgende hoofdstuk

Vorige hoofdstuk

Hersenspinsels:

1. Zoveel verdriet en ellende is over ons heen gekomen door de ongehoorzaamheid van Adam en Eva. Maar zijn wij beter? Ook wij hebben hun 'D.N.A./genen'... Wat betekent dat voor ons?
2. Je kan zeggen we zijn uitlandig. Oftewel, we beantwoorden niet meer aan het doel waarvoor God ons geschapen heeft. Wat is dat doel eigenlijk?
3. Hoe kunnen we weer in verbinding komen met onze Schepper en Zaligmaker? 
4. De duiven werden geofferd door de priester op het altaar. Het wees heen naar Gods Zoon, Die zichzelf zou offeren voor de schuld van de mens. (Lukas 2: 22. En toen de dagen van haar reiniging volgens de wet van Mozes vervuld waren, brachten zij Hem naar Jeruzalem om Hem de Heere voor te stellen 23. zoals geschreven staat in de wet van de Heere: al wat mannelijk is dat de moederschoot opent, zal heilig voor de Heere genoemd worden 24. en om een offer te brengen volgens wat gezegd is in de wet van de Heere, een paar tortelduiven of twee jonge duiven. Bovendien: Leviticus 12:8 Maar als haar vermogen niet toereikend is voor een lam, dan mag zij twee tortelduiven of twee jonge duiven nemen, één als brandoffer en één als zondoffer. Zo zal de priester verzoening voor haar doen en is zij rein.
Wat hebben wij over voor onze HEERE? Willen wij daarmee het eeuwig leven verdienen? 
5. Dan kom ik bij indringende en levensreddende vragen. Kennen wij die Zoon, waarvan in dit verhaal gesproken wordt, persoonlijk? Geloven wij door Gods Heilige Geest in Zijn belofte, beschreven in de Heilige Schrift, de Bijbel? Vertrouwen wij op die belofte van genade en genoegdoening door Gods Zoon, Jezus Christus?