| Ik ben Yvonne, in een Rooms-Katholiek gezin geboren. Door mijn huwelijk ben ik via de Gereformeerde Gemeente in Nederland terecht gekomen in de Hervormde kerk(Gereformeerde bond), waar mijn echtgenoot en ik nu al vele jaren elke zondag naar toe gaan. Voorheen met onze kinderen. Nu ze allemaal uitgevlogen zijn, samen. Dankbaar ben ik, voor de kennis die ik in de Gereformeerde Gemeente in Nederland tot me heb kunnen en mogen nemen. Tevens dankbaar voor de christelijke vrijheid, die de Hervormde kerk biedt en de (christelijke) normen en waarden die ik in mijn jeugd heb meegekregen. Toen onze kinderen uit huis gingen, kreeg ik meer tijd voor mijn hobby schrijven. Daarnaast help ik ouderen in de huishouding. Bewust werk ik een paar uurtjes in de week, om tijd genoeg te hebben voor man, kinderen, kleinkinderen, familie en mijn iets verdere naaste. Het verhaal "zweefde" al járen door mijn hoofd. Een paar jaar geleden heb ik het in woorden op mijn laptop gezet en plaatjes erbij gezocht. Graag neem ik jullie mee naar: |
Over de schrijver
.webp)
.webp){kind=link}
Abonneren op:
Posts (Atom)
29) Fijn kneepje
‘Nee!’ Verbijsterd grijp ik de poot van Ramkonijn. Onze poten zijn klam van het koude zweet. Angstig voor wat we lezen in elkaars ogen, s...
-
Verbaasd zie ik hoe een leeuw met een gazelle praat. Zijn wilde manen schudt hij heen en weer en ik bekijk zijn grote witte tanden. ‘Brrrrr... -
Geschrokken kijk ik in Verkrassers ogen. Mijn poten grijpen naar mijn buik. Iemand pakt mijn poot. Het is Lamprei… Hij laat Moerkonijn los ... -
Onrustig wiebel ik op mijn achterwerkje heen en weer, de stilte voelt onbehagelijk… Aasbrenger kijkt mij eens in de ogen en biedt mij gerust...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten