Onrustig wiebel ik op mijn achterwerkje heen en weer, de stilte voelt onbehagelijk… Aasbrenger kijkt mij eens in de ogen en biedt mij geruststellend nog wat maïs aan. Mijn buik moet daar niet aan denken, misselijk geworden van de niet te verdragen spanning…
Vol mededogen begint Vredepijler met zijn lichte, warme stem te snavelen*:
‘Héél lang geleden, offerden priesters velen van onze voorduifjes** op een altaar. Priesters waren mensen die speciale rituelen deden voor de Schepper en de mensen,’ verduidelijkt hij. ‘Je hebt de geschiedenis van Verkrasser gehoord vandaag. Daarin vertelde hij dat de mens uit het Paradijs werd gezet. Waarom? Weet jij dat?’ Ik moet onwetend mijn kopje schudden. ‘Nu, die eerste twee mensen gingen op aanraden van de Slang van een vrucht eten. Op zich niet zo erg dat zij een vrucht
aten, want zij mochten alle vruchten eten in ‘t Paradijs. Behalve...,’ hij laat even een stilte vallen, ‘van één speciale boom, geplant in het midden van de tuin… Dat had hun Schepper verboden! Deze boom heette’:
“De boom van de kennis van goed en van kwaad.”
‘En toch deden deze man en vrouw het. Zij geloofden liever de leugen van Lucifer, die in de slang was gegaan. En die was, dat zij gelijk aan de Schepper zouden zijn. Kennende het goede en het kwade. In plaats van de belofte van hun Schepper dat zij eeuwig zouden leven, MITS zij niet zouden eten van deze boom. Het gevolg van de keuze van de mens, heb je gehoord van uil, of Verkrasser, zoals wij hem noemen. De straf is gruwelijk! De mens werd uit het Paradijs gezet. Dat was niet het ergste… Zij kenden inderdaad het goede en het kwade. In het Paradijs hadden ze de mogelijkheden alles goed te doen. Maar nu buiten het Paradijs? Zijn zij geneigd om het kwade te doen, ook al weten zij wel wat het goede is. De mens kreeg een strijd op aarde tegen zichzelf en Lucifer, die hen continu verleidt… Met later? De dood tot gevolg. Dat was hun EIGEN schuld.’
‘Wat waren wij dieren woedend op de mens! Want weet je wat er gebeurde? Wij dieren veranderden ook. Zoals Verkrasser vertelde, leefden we niet meer in vrede met elkaar. We gingen elkaar opeten en veel dieren werden een vijand van de mens. Zij gingen ons eten of..., wij hen! Wij dieren werden het slachtoffer van de mens. Vrede was en is er niet meer.
En dat buiten onze schuld om! Nu ja...,’ nuanceert Vredepijler aarzelend, ‘Slang heeft zich wel door Lucifer laten gebruiken… Kan je het nog een beetje volgen Haas?’
Bevestigend knik ik. Ondertussen vraag ik me wederom af wat Vredepijler mij duidelijk wil maken…
*Vertellen of praten
**Voorouders van de duiven
Hersenspinsels:
- Geef ik Adam en Eva de schuld van de 'doornen' in ons leven? En de dood die in en over ons leven is gekomen? (Genesis 3)
- Of geef ik de duivel de schuld dat hij Adam en Eva door de slang heen, heeft verleid?
- Hoe sta ik in deze schuld ten opzichte van onze Schepper?
- Wat voor een rol spelen de bovenstaande 3 vragen in jouw leven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten